Een weekend koi naar hun nieuwe onderkomen brengen

Een weekend koi naar hun nieuwe onderkomen brengen

• Bompa Borgmans
• 3 reacties
• 01 Sep 2024

Het weekend stond in het teken van het wegbrengen van koi, we zijn in Montfoort en Herk en stad geweest. Ik heb de koi met veel vertrouwen afgeleverd, ze zijn in goede vijvers terecht gekomen. Het waren veel kilometers, maar dit hadden we er voor over. Geniet van het beeld materiaal.

Dit weekend stond volledig in het teken van het overbrengen van koi naar hun nieuwe onderkomen. Het begon afgelopen woensdagavond, toen we van plan waren om twee Momotaro koi naar Montfoort te brengen. Door privéomstandigheden moesten we dit uitstellen naar vrijdag, waarop we om 10.00 uur hadden afgesproken. Toen ik aankwam, stond Wim al klaar om me te verwelkomen, en ik was verrast toen ik het pad opliep.

Ik wist dat de tuin een grote metamorfose had ondergaan, maar wat ik aantrof, overtrof mijn verwachtingen. Alles was tot in de puntjes afgewerkt, het vakmanschap uitgevoerd door Jip Geerlings, een bekende naam in de koi-wereld. Wim vertelde dat hij niet graag vliegt en daarom een Japanse oase in zijn eigen tuin had gecreëerd. Ik nam de tijd om alles goed in me op te nemen en vond het prachtig. Nadat we de koi in het water hadden gelegd, genoten we eerst van een kop koffie en praatten we uitgebreid over de verbouwing. De vijver van 40m3 was tot in de kleinste details uitgewerkt, met twee filterlijnen, elk voorzien van een trommelfilter en daarachter een bioloog met matten en BWB. Ik bleef om me heen kijken, gefascineerd door alle details. Alles klopte; het voelde als een stukje Japan in Montfoort.

De Kohaku en Showa, die samen in de bowl zwommen, zagen er prachtig uit. Wim was een van de eersten die afgelopen november een Kohaku uit deze serie kocht en per toeval ook de Showa ontdekte. De vissen werden aangekocht onder de voorwaarde dat de tuin eerst helemaal af moest zijn, en nu waren ze eindelijk op hun plek. Wim, ik wens je er heel veel plezier mee.

Zaterdag was een hectische dag die strak gepland stond. 's Ochtends moest ik eerst met mijn dochter naar haar voetbalwedstrijd, wat niet naast de deur was. We vertrokken om 10.00 uur en waren uiteindelijk pas om 14.30 uur weer thuis. Hierdoor liep ik een uur achter op schema, terwijl ik had afgesproken om rond 16.00 uur in Herk de stad te zijn, een autorit van 1 uur en 45 minuten. Het inpakken van drie koi kostte ook de nodige tijd, maar met de hulp van Fenne hadden we alles om 15.30 uur klaar. Samen met Marlies en mijn twee jongste dochters vertrokken we naar België.

Na wat vertraging bij Antwerpen arriveerden we rond 17.45 uur bij Patrick en Rina. We werden warm ontvangen. Als eerste legden we de koi snel in het water om te acclimatiseren, want het was een lange reis geweest en ik voelde toch enige spanning of alles goed was gegaan. Het voelde bijna alsof ik op weg was naar een show.

Na een drankje en wat bijpraten, gingen de meiden meteen de paardjes bekijken. Ik kreeg een rondleiding bij de vijver, een strakke vijver van 80m3 met een mooie waterval in het midden. De filterruimte was overzichtelijk en netjes ingericht, met een combi-trommel en BWB, en een extra filterkamer van 2m3, een combinatie van matten en BWB. Ik twijfelde er niet aan dat de koi zich hier thuis zouden voelen. Na wat tegenslagen was het fijn om eindelijk de koi in hun nieuwe omgeving te zien. Patrick en Rina zullen hier ongetwijfeld van gaan genieten.

Het werd tijd om de koi los te laten: eerst een Ginrin Beni van Momotaro, gevolgd door een Chagoi van uitmuntende kwaliteit, en ten slotte de Doitsu Karashi. Deze laatste koi zal me altijd bijblijven; ze heeft me veel vreugde gebracht op shows en straalde altijd in het vat. Ik ben blij dat ze op zo’n mooie plek terecht is gekomen en ben er zeker van dat ik haar nog eens terug zal zien.

Het trio voelde zich al snel thuis in de vijver. Voor ons was het nu tijd om onze eigen buikjes te vullen; we waren uitgenodigd om samen te gaan eten en hebben een gezellige avond gehad. Tegen 22.15 uur vertrokken we naar huis. Helaas kregen we te maken met een klein mankement: de schokbrekers vooraan begaven het, waardoor de rit naar huis wat hobbelig verliep. Rond middernacht waren we thuis. Een berichtje van Patrick dat de koi al lekker aan het eten waren, was voor ons reden genoeg om de dag af te sluiten met een glaasje wijn samen met Marlies. Zo eindigde deze bijzondere dag op een mooie manier.

Meer afbeeldingen