De wondere wereld van de jumbo's ging open
Reeds jaren doen we er moeite voor om naar de jumbo koi te streven. We zijn er nog niet, dat is waar, maar we komen er wel.
Om ze te kopen, dat is één ding, maar om ze te laten opgroeien tot jumbo, dat is een ander ding. Ik denk dat we nu enkele serieuze kandidaten hebben gevonden. Even een kort overzicht van de dag. Vandaag hebben we enkele kwekers bezocht die zeker op het wachtlijstje stonden, met name Takigawa voor zijn karashigoi en onze Virgin, Sakai voor de liefhebbers, en tussendoor hebben we nog Tamaura bezocht.
In het voorjaar werd ons beloofd om de 3 beste van de nisai uit 1 vijver te selecteren, en dat is gebeurd. Het verschil kan je best merken, en nu zie je pas hoe groot deze buldoggen kunnen worden. 2 zijn er 60+ en eentje is er 59 cm, en dan begrijp je pas welek bullebakken dit kunnen worden als ze nog een 3-tal jaren ouder zijn. De huidkwaliteit, de bouw, de backbone en de staarthoogte was zo enorm, dat je er stil van wordt. 15 maanden en deze opbouw van de body is datgene wat je nodig hebt om 80 plussers te bekomen.
Vandaag hebben we bij Takigawa San, weer eens de echte jumbo mogen bekijken in zijn tategoi huis, en geloof me, praat niet te licht over koi van 80-90 cm, want die groeien niet aan de bomen. En dan is er Virgin. Ik wil er niet te veel woorden over vuilmaken, want deze kohaku werd zuiver op de loupe genomen een jaartje terug, maar ik zou willen dat ze nu weer eens terugkijken. Net geen 80 cm (79 om juist te zijn) is ze als yonsai gewoon een voorbeeld van hoe je moet doorgroeien naar de 90. Wat een voortuitgang tegenover verleden jaar.
Toen was het een gok, nu is het een zekerheid. Het sashi waar wij heel goed wisten dat het zich bevond, is voor 40% verbeterd, en zal helemaal inklaren binnen een 3-tal jaar. Het losse hi patroontje laten we nog even waar het is, om te zien hoe het zich zal ontwikkelen, en het hoofd dat als spits werd afgedaan is een voorbeeld van hoe hoofd moet zijn om later uit te groeien tot de proporties die ze nodig heeft. Oordeel zelf in het filmpje hieronder.
Het beni op deze leeftijd is nog zeer zacht en zeer dik. De kweker zelf vond dit, samen met ons het geschikte zachte beni om later enkel mooier te worden tot ze zal finishen. Is het nu te rood, dan zou dit te betreuren zijn, want dan zou ze waarschijnlijk te snel finishen. Volgens de kweker zou de koi binnen 2 mudpondjaartjes de 90 cm kunnen aantikken. Van nisai tot sansai 15 cm en van sansai naar yonsai 9 cm. En vergeet in het filmpje zeker niet naar de staartpartij te kijken.
Op de foto's zie je de grootmoeder staan van Virgin. Dit is een eigen bloedlijn van Takigawa, die gekend is om zijn jumbo kohaku in Japan, en verleden nog winnaar van de ZNA show met een sanke. De grootmoeder is uit de Donguri bloedlijn van Sakai.
Na deze energieboost, gingen we even een onaangekondigd bezoekje doen aan Tamaura, een voor velen onbekende kweker in Nederland en België, maar zeer gewild in Duitsland. Hij is eigenlijk bekend voor zijn zeer goede shiro's, maar niemand weet het. En wat was nu het geval ? Er zwom me daar een shiro rond, die ons tegelijk opviel, en waar we toch eens van moesten slikken.
Dit is nu echt een shiro die je in de bowl moet zetten en zelf bekijken. Ik kon niets vinden om deze af te keuren, buiten het kostenplaatje. Body goed, patroon goed, huidkwaliteit perfect, fukurin en teri zeer goed. Het shiroji en sumi is van uitmundende kwaliteit, en weet je wat...ze is ook nog eens 78 cm. Voor diegenen die goed opletten, zie je al het mooie exclusieve inazumapatroon voor een shiro. (een beetje fantasie gebruiken mag). Dit zal nog sterker benadrukt worden in ons water als het sumi nog harder doorkomt.
Deze moet je zeker in levende lijve kunnen bewonderen, dan ben je onmiddellijk verkocht. De koi zul je vermoedelijk in Appeltern tegenkomen en misschien doet ze wel mee voor de GC prijs...wie weet. We moesten toch even alles laten bezinken en reden weg om er een optie op te nemen. Maar terwijl we al wegreden, gaf ik opdracht om terug te rijden en de deal te sluiten.
Nadien was het tijd om naar Sakai te rijden. We werden ditmaal vriendelijk ontvangen en rondgeleid naar de vijver van onze aankopen. De sanke kan je onderaan de film bekijken, en ik geloof niet dat ik hier in superlatieven moet praten. Geniet er maar gewoon van, dat is voldoende.
Toen we naar onze Yondan Kohaku gingen kijken, werd ons jumbo ideaal alleen maar verstevigd. Het is toch wat met die Sakai vissen. Ik geloof niet dat er veel kwekers zijn die dit evenaren. We hebben ze niet kunnen meten, en ik durf in principe geen 80 cm zeggen, maar als ik zeg 78 cm, dan heb ik zeker niet gelogen, maar we denken meer. Deze zal je binnen enkele jaren ook in het circuit van de shows mogen verwachten.
Voila, dat was het voor vandaag. Aankopen zal echter toch met beleid moeten gebeuren, maar we stappen niet graag van onze doelstellingen af, ondanks het feit dat de yen ons nog altijd niet goed gezind is. Morgen staat er Matsue op het programma en heb ik eindelijk meer tijd.
Een natte droom voor velen 1111007