Eindelijk nog eens een update

Eindelijk nog eens een update

• Bompa Borgmans
• 2 reacties
• 12 Sep 2024

De drempel van het najaar 2024 staat voor de deur, en daarmee beginnen de kwekers in Japan zich weer voor te bereiden op een van de meest spannende momenten van het jaar: het presenteren en verkopen van hun zorgvuldig geselecteerde koi. Voor de koikichi wereldwijd zijn dit altijd evenementen om met argusogen te volgen, vol verwachting en bewondering.

Nog mooier is het om een update te krijgen van een koi die je op een veiling hebt gekocht. Maar, en dit benadruk ik, niets gaat boven het moment waarop je zelf, met eigen ogen, diezelfde koi hebt bekeken en beoordeeld. Het verschil tussen een koi zien op een online veiling of deze in levende lijve aanschouwen, is immens.

Vandaag wil ik een bijzondere koi in de schijnwerpers zetten, een koi die ik persoonlijk heb mogen zien. Hoewel de klant zelf de koi vooraf had geselecteerd, was het van cruciaal belang dat deze ter plaatse beoordeeld werd voordat er tot aankoop werd overgegaan. Met de volledige goedkeuring van de klant heb ik deze koi bevestigd.

Daarnaast, als ik het goed heb, gaat het hier om een Kohaku die is aangeschaft ter vervanging van een koi die het eerste jaar van azukari helaas niet heeft overleefd. Laten we hierbij stilstaan, want dit blijft altijd een gevoelig onderwerp. Het hoort echter bij de realiteit van het azukari proces.

Wanneer je een koi in Japan azukari laat, moet je ook de risico's incalculeren. De meeste koi doen het goed, maar een klein percentage redt het niet. Uit eigen ervaring weet ik dat dit helaas onvermijdelijk is. Het afgelopen jaar was bijzonder desastreus voor mij, met een aanzienlijk aantal azukari koi die zijn uitgevallen.

Ik durf het bedrag aan verloren azukari koi nauwelijks te benoemen. Het waren niet één, maar meerdere koi die het niet overleefd hebben, en de financiële schade was immens. Gelukkig heb ik in 90% van de gevallen een oplossing kunnen vinden dankzij de garantie die in het eerste jaar na aankoop gold.

Zelfs voor koi die al langer dan een jaar azukari bleven, heb ik uiteindelijk een financieel akkoord kunnen bereiken, hoewel het emotionele verlies nooit te compenseren is. Een verloren koi wordt in je herinnering alleen maar mooier. Eén incident blijft me echter dwarszitten.

Het betrof een moeizame transactie met Sakai Co. over een bijzonder waardevolle koi die na twee jaar azukari niet meer onder de garantie viel. Aanvankelijk werd compensatie geweigerd, maar ik gaf niet op om een oplossing voor de klant te vinden. Uiteindelijk sloot ik een overeenkomst die, naar mijn mening, meer dan redelijk was voor de klant, hoewel ik zelf een financiële concessie moest doen waar de klant het niet mee eens was.

Helaas was er geen andere optie. De deal werd ter plaatse gesloten, waardoor ik verplicht was om de koi zelf aan te kopen. Het blijft een bittere pil om te slikken—zoveel moeite, en uiteindelijk het deksel op de neus krijgen. Maar laten we dat achter ons laten; gedane zaken nemen geen keer.

Wat ik echter graag wil delen, is de prachtige update van deze Kohaku. Na een kleine ingreep waarbij enkele secundaire hi-puntjes verwijderd werden, is deze koi nog mooier geworden. Het hoort nu eenmaal bij de koi-hobby: af en toe is er wat werk nodig aan een koi. Gelukkig was het een kleine, onschuldige ingreep die snel en efficiënt is uitgevoerd.

Meer afbeeldingen